Nemo, het kleine, schattige, oranje visje waar we als duikers, met of zonder camera, maar niet genoeg van krijgen. Wel, laat me jullie vertellen dat het duikhotel “Nemo” in Safaga zijn naam niet gestolen heeft.  Voor mij, is het een plek waar ik blijf naar terugkeren en waar ik ook steeds met een glimlacht op mijn gezicht, van terug huiswaarts keer.

Al van bij je aankomst wordt je verwelkomt door het super lieve personeel.  Dan wordt je naar je kamer gebracht en alles wordt aangewezen en uitgelegd: de safe, handige ijskast voor koele drankjes bij woestijn temperaturen, een praktische badkamer met zeepjes en shampoo (scheelt weer in bagage) en heerlijke handdoeken van Egyptisch katoen…Aan de receptie krijg je elke morgen een lekker vers strandlaken voor op de boot, aan het zwembad, op het privé strand, dus das ook weer lekker handig.   Gezien het restaurant on the roof is, heb je een geweldig uitzicht.  De jongens maken lekkere cocktailtjes (o yeah love the Caipiroshka), er is een heerlijk buffet, dus voor ieder wat wils én ….LEKKER!

Na het ontbijt, hoppa de boot op, die maar een klein stukje wandelen van de deur gemeerd ligt.  Je wordt steeds enthousiast begroet door de kapitein en zijn bemanning die je met alles helpen, echt met ALLES.  Je zoekt een lekker plekje in de schaduw of de zon, en “en route” … naar de eerste, tweede…duikstek.  Lekker rustige duikjes, “wat scharrelen tussen de visjes” noemde een buddy en ik het en zoals steeds “you never know what you will meet in the blue”….  Laatste keer very very close encounter met 5 dolfijnen, krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan terugdenk!

Na terugkeer kan je nog wat uitrusten van al het duiken en luieren op de boot, aan the pool of op het strand…. Heel vermoeiend 😉 zoals alle duikers uiteraard heel goed weten en zo gaat dat dan dag na dag, tenzij je nog een uitstap wil maken tussendoor, wat ook kan. Geef mij maar een fijne plek, met lieve mensen en dan “dive eat sleep repeat”…. Willen wij, duikers, wat anders dan ?… noop, Nemo ….mijn heerlijke dive retreat, close to home…

Marlies Wouters

Voor de hele foto reportage ga je naar: Marlies Wouters